احکام بدیهی

میخواهم وضع جدیدی در اصطلاحات فقهی انجام بدهم. از این به بعد به احکامی بدیهی می‌گویم که دانستن آنها فطری است. یعنی هر کس ذوق سالمی داشته باشد و بدون اینکه در کتابی خوانده باشد یا از فقیهی شنیده باشد این قبیل احکام را می فهمد.

مثلا: کسی که در حال هلاکت است و نجات او بستگی به تصرف در ملک دیگران دارد. مثال: شخصی در حال غرق شدن است، برای غریق نجات لازم نیست از صاحب ملک و استخر اجازه بگیرد.